«هجرت» در فرهنگ اجتماعی اسلام جایگاه ویژه ای دارد. آیات قرآن و سیره عملی رسول گرامی اسلام (ص) بیانگر تاثیر شگرف این پدیده اجتماعی در ساختار جامعه اسلامی هستند. چه بسا که به یک نگرش سطحی هجرت رهایی از فشار موجود بر جامعه و ستم حاکم بر آن قلمدادشود، اما از منظری دیگر درمی یابیم که هر چند هجرت کاهش فشار اجتماعی می شود، ولی آنچه فراتر از آن وجود دارد، دست یابی به جامعه ای است که در پرتو هجرت تحقق می یابد. لذا در این نگرش، «هجرت» صرفا «فرار» از وضع موجود نیست بلکه حرکتی به سوی جامعه ای متعالی است که پیوند نزدیک با «تمدن اسلامی» پیدا می کند.در این نوشتار کوشش می شود که با تبیین انگیزه ها و پیامدهای این پدیده در اسلام، که نقطه اوج آن یعنی هجرت پیامبر اکرم (ص) از مکه به مدینه، نقش این حرکت در تمرکز نظام سیاسی اسلام و تشکیل جامعه مدنی مبتنی بر قوانین و مقررات در شئون مختلف جامعه نوپای اسلامی بیان گردد.